Dziennik pisany nocą

P 2019 nr 5, Palimpsest

WOJCIECH KARPIŃSKI
Powroty do Paestum.
Wprowadzenie
do Muzeum Wyobraźni

W roku 1968 archeolog Mario Napoli wykopał w pobliżu Paestum jedyny znany nam przykład greckiego malarstwa. Herling stara się usłyszeć, o czym mówią do niego te obrazy. Śledzi opowieść o życiu i śmierci. Dzieje się to w momencie kluczowym dla niego jako dla pisarza. Uzyskał władzę mowy, buduje język, jakim może opisywać wewnętrzny świat.

P 2019 nr 5, Palimpsest, Rok Herlinga‑Grudzińskiego, Sylwetki

KONSTANTY A. JELEŃSKI
Portret dekady z wizerunkiem autora w lewym rogu

Każdy z nas w większym lub mniejszym stopniu waha się między przekonaniem, że wszystko się zmienia i że nie zmienia się nic. Nie zależy to (jak zwykło się mawiać) od wieku jednostki...

P 2019 nr 5, Palimpsest, Rok Herlinga‑Grudzińskiego, Spojrzenia, Sylwetki

ROBERTO SALVADORI
Gustaw Herling‑Grudziński we Włoszech

Zacznijmy od grzybów. I od ryb. Jako zapalony zbieracz grzybów i wędkarz, którym był w latach młodzieńczych, Gustaw Herling‑Grudziński przeżył we Włoszech zawód. Również pod tym względem źle trafił w Neapolu...

P 2019 nr 5, Palimpsest, Podróże, Proza, Rok Herlinga‑Grudzińskiego, Sylwetki

MAREK ZAGAŃCZYK
O kilku obrazach, ludziach i miejscach

Nie przestaje mnie bowiem radośnie zastanawiać, że mówimy o Gustawie Herlingu‑Grudzińskim w Sankt Petersburgu. I tylko żałuję, że nie doczekam się relacji z tych wydarzeń zapisanych przez samego Herlinga, bo gdyby żył, taki zapis pojawiłby się na pewno na stronicach jego dziennika.

P 2019 nr 2, Palimpsest, Rok Herlinga‑Grudzińskiego, Rozmowy

Rozmowa z GUSTAWEM HERLINGIEM‑GRUDZIŃSKIM

[...] mnie najbardziej pobudza do pisania coś, co — jak by to powiedzieć — co ma charakter rzeczy krańcowych. Po prostu ja chyba nie potrafię zobaczyć człowieka inaczej jak właśnie w obliczu takich rzeczy ostatecznych. Stąd później te rozmaite zarzuty czy nie zarzuty, że jestem taki ponury, czy coś takiego...

Proza, Rok Herlinga‑Grudzińskiego, Sylwetki, W Zeszytach, ZL 2009 nr 1/105

WOJCIECH KARPIŃSKI
G. H. G. – Droga i dom

Ktoś, kto jak Gustaw Herling‑Grudziński stawia sobie tak wysokie wymagania i postanawia pisać, budować dzieło będące jedyną szansą na wyrwanie się z osamotnienia, będące w zamierzeniu darem dla innych, przyniesieniem im pomocy w znalezieniu ich Drogi, w ich rozmowie ze światem...

Proza, Rok Herlinga‑Grudzińskiego, Sylwetki, W Zeszytach, ZL 2009 nr 3/107

WOJCIECH KARPIŃSKI
Spotkania z Gustawem Herlingiem‑Grudzińskim

Świat żywy, choć inny, człowiek żywy, żywy pisarz. Takim go spotkałem na stronach „Innego świata” w tamtą warszawską noc sprzed lat, takim pozostał w tym dziele, gdy do niego powracałem, takim wychodził ku mnie z innych tekstów, jakże odmiennych od tego pierwszego arcydzieła...